۱۵ بازی شگفت‌انگیز پلی استیشن ۲ که فراموش شده‌اند

تاثیرگذار بودن در ژانر وحشت بقا، خصوصا وقتی سنگین‌وزن‌هایی مثل Silent Hill و Resident Evil در اوج به سر می‌برند، کار آسانی نیست. در هر صورت، The Thing ویژگی‌های منحصر به فرد و جالبی داشت، مثل سیستم Fear/Trust. برای مثال اگر یک NPC بر این باور بود که شما The Thing هستید، ممکن بود به شما حمله کند. حتی در صورت نامطمئن بود هم NPCها می‌توانستند از دستورات شما سرپیچی کنند. آن‌ها می‌توانستند از سر ترس خودکشی کنند یا ایست قلبی داشته باشند. این بازی بدون شک بی‌نقص نبود، اما The Thing در ارائه اتمسفر خفقان‌آور و تنوع محیطی بالا بسیار موفق بود.

Virtua Fighter 4: Evolution

سری Virtua Fighter سرانجام پس از مدت‌ها غیبت با Virtua Fighter 4 به میادین بازگشت تا ثابت کند که فرنچایز مبارزه‌ای SEGA توانایی رقابت با Tekken را دارد. Evolution حتی از آن هم بهتر است و جلوه‌های بصری منحصر به فردتر، ویژگی‌های بیشتر برای Quest Mode، حالت‌های گیم‌پلی جدید و دو شخصیت اضافه را به همراه دارد. تمام این‌ها به کنار، مکانیک‌ها، تنوع شخصیت‌ها و بازگشت به سطوح صاف به این معنا بودن که یک تجربه درگیرکننده تضمین شده است.

Deus Ex: The Conspiracy

Human Revolution و Mankind Divided جدیدتر هستند، اما برای بسیاری ورود به ژانر Immersive Sim با اولین Deus Ex رقم خورد. بازیکنان در نقش JC Denton قرار می‌گیرند و باید در سال ۲۰۵۲ به جنگ NSF بروند. با این حال، با گذشت زمان بازیکن به توطئه‌های پنهانی پی می‌برد. طراحی ماموریت‌ها و عمق سیستم‌های نقش‌آفرینی به این معنا بود که بازیکنان قادر بودند تا به هر روشی که می‌خواستند در بازی پیشروی کنند. ارزش تکرار این بازی بسیار بالا است و با وجود اینکه نسخه پلی استیشن ۲ به خاطر کنترل‌های ضعیف و مشکلات گرافیکی به اندازه نسخه PC تحسین نشد، اما هنوز هم ارزش تجربه کردن را دارد.

Fatal Frame 2: Crimson Butterfly

سری Fatal Frame این روزها به لطف عرضه دوباره و مدرن عناوینی مثل Maiden of Black Water و Mask of the Lunar Eclipse، دوباره مطرح شده است. با این حال فراموش کردن اثری که این سری را به شهرت جهانی رساند کار آسانی است. وحشت روان‌شناختی و روایت داستانی احساسی در Crimson Butterfly، باعث شده تا هر چه بیشتر منتظر ریمستر آن باشیم.

Twisted Metal Black

Twisted Metal یکی از چندین سری فرست پارتی سونی است که شدیدا به یک احیا نیاز دارد. در حالی که شایعاتی در مورد یک ریبوت به گوش می‌رسند، خوب است که یادی از Twisted Metal Black کرده و آن را به خاطر ویژگی‌های مثبت فراوانش تحسین کنیم. سیستم مبارزات عالی و داشتن خط داستانی متفاوت برای هر شخصیت که به تم تاریک‌تر بازی می‌خورد فوق‌العاده بودند. این بازی می‌توانست دشوار باشد، اما باز کردن سلاح‌های جدید و یاد گرفتن ریزه‌کاری‌های آن بسیار سرگرم‌کننده بود.

ICO

با توجه به محبوبیت بالای Shadow of the Colossus و The Last Guardian، به نظر می‌رسد که ICO به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است. این مهم باعث تاسف است چرا که ICO ترکیب کم‌نظیری از داستان‌گویی بصری، جلوه‌های بصری جذاب، طراحی پازل و اتمسفر است. شما در این بازی در نقش Ico قرار می‌گیرید و باید در قلعه‌ای به ظاهر متروکه، Yorda را از دست Queen نجات بدهید. داستان بازی بدون صحبت و حرف روایت شده و در آن جادویی وجود دارد که در اکثر بازی‌های مدرن دیده نمی‌شود.

Psi-Ops: The Mindgate Conspiracy

خیلی قبل‌تر از اینکه Remedy با Control توانایی پرتاب کردن اشیای مختلف با استفاده از تله‌پاتی را به ما بدهد، این Psi-Ops: The Mindgate Conspiracy بود که تجربه‌های ماورایی و توانایی به آتش کشیدن دشمن‌ها را به جهان بازی‌های ویدیویی آورد. بازیکنان با قرار گرفتن در نقش Nick Scryer و استفاده از ترکیبی از سلاح‌های گرم و قدرت‌های ذهنی به جنگ با Psi-Operatives می‌روند. این بازی به شدت لذت‌بخش بود و روایتی قوی و ماندگار را نیز ارائه می‌داد.

Transformers

خوشبختانه این بازی فیلم افتضاح سال ۲۰۰۷ یا Revenge of the Fallen نیست. Transformers یک شوتر سوم-شخص است که توسط Atari توسعه یافته و در آن Optimus Prime ،Red Alert و Hot Shot شخصیت‌های قابل بازی هستند. شما در مراحل گسترده این بازی برای ارتقای قطعات خود Mini-Con جمع‌آوری می‌کردید و به جنگ با Decepticonها می‌رفتید. با وجود یک سری کمبودها، این بازی یکی از بهترین اقتباس‌های ویدیوگیمی Transformers است.

Silent Hill 4: The Room

تمام بازیکنان از Silent Hill 2 و ۳ به عنوان اوج این فرنچایز یاد می‌کنند، در حالی که کسی به Silent Hill 4: The Room توجه چندانی ندارد. در این بازی شما در نقش شخصیتی به نام Henry Townshend قرار می‌گیرید که با رفتن به حفره‌های مرموزی که در آپارتمان او ظاهر می‌شوند، به جهان‌های دیگر سفر می‌کند. این زمینه باعث تفاوت زیاد Silent Hill 4: The Room نسبت به دو نسخه قبلی از نظر حال و هوا شد. کمبود پازل‌ها، افزایش مبارزات و داستان معمولی واکنش ضد و نقیض به این اثر را در بر داشت. با این وجود، هنوز هم با اثری درگیرکننده طرف بودیم که پر از هیولاهای وحشتناک و محیط‌های سورئال بود.

Red Dead Revolver

در سال ۲۰۰۴، توسعه‌دهنده بازی Midnight Club یعنی Rockstar San Diego با ساخت یک اثر اکشن ماجراجویی غرب وحشی کاری جدید و غیر منتظره‌ای در جهان بازی‌های ویدیویی انجام داد. این بازی گیم‌پلی شوتر سوم-شخص را با سیستم Dead Eye ترکیب کرد تا بازیکن بتواند به صورت اسلو-موشن چندین دشمن را قلع و قمع کند. با وجود اینکه این بازی به صورت کلی خوب است، اما با عنوانی شگفت‌انگیز طرف نیستیم. اما نکته مهم‌تر این است که Red Dead Revolver به چه عناوین فوق‌العاده‌ای ختم شد.

War of the Monsters

استودیوی Incognito Entertainment پس از عرضه بهترین بازی مبارزه ماشینی دوران پلی استیشن، با یکی از بهترین بازی‌های مبارزه کایجو یعنی War of the Monsters بازگشت. این بازی که با کمک Santa Monica Studio توسعه یافته، کنترل برخی از معروف‌ترین قهرمانان و هیولاهای عظیم تاریخ را به بازیکن می‌دهد. بازی War of the Monsters با وجود یک بخش داستان-محور مثل Adventure Mode و چندنفره split-screen، تجربه‌ای نه چندان مرسوم اما دوست‌داشتنی بود.

XIII

فارغ از یک ریمیک افتضاح، XIII یک بازی کالت کلاسیک است. این بازی که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، به خاطر سبک گرافیک سل-شید خود توجهاتی را به خود جلب کرد. XIII بر اساس یک رمان گرافیکی با همین نام ساخته شده و در مورد مردی به نام XIII است که فراموشی گرفته و باید از توطئه‌ای بزرگ سر در بیاورد. مخفی‌کاری و سلاح‌های گرم ابزار اصلی شما در طول بخش داستانی ۱۳ فصله بازی هستند، اما شما می‌توانید با استفاده از “حس ششم” دشمنان را هم شناسایی کنید. در حالی که عدم تعادل بخش‌های مختلف بازی باعث مورد انتقاد قرار گرفتن آن شد، XIII به خاطر اتمسفر و داستان خود مورد تحسین زیادی قرار گرفت.

Mercenaries: Playground of Destruction

با توجه به اندازه بیش از حد بزرگ بازی‌های جهان باز مدرن، داشتن یک اثر سندباکس که به شما اجازه می‌دهد همه چیز را تخریب کنید قطعا جذاب است. ساخته Pandemic Studios، یعنی Mercenaries، به بازیکن اجازه می‌دهد تا هر ساختمانی را نابود کنند. اگر این برای شما کافی نیست، در Mercenaries می‌توانید کارهای معمولی یک اثر جهان باز را هم انجام دهید و با انجام ماموریت‌های مختلف، رابطه خود با گروه‌های گوناگون را بهبود ببخشید. داشتن این حد از آزادی عمل، آن هم با یک سیستم مبارزات درگیرکننده، برای بازی‌های جهان باز در آن زمان بسیار تازگی داشت.

The Warriors

یک بازی beat ’em up سه‌بعدی بر اساس فیلمی کلاسیک از سال ۱۹۷۹ با همین نام که توسط Rockstar Games توسعه یافته؟ دوران پلی استیشن ۲ واقعا منحصر به فرد بود. The Warriors همچنان یک بازی شگفت‌انگیز است. این بازی ترکیبی از ماموریت‌های داستانی و فعالیت‌های جانبی بوده و سیستم مبارزات همان‌طور که انتظار دارید با وجود کمبوها، ضد حملات و سلاح‌های مختلف بسیار عمیق است. با وجود صداگذاری از بازیگران فیلم اصلی و یک موسیقی متن فوق‌العاده، The Warriors خیلی زود به یک اثر کلاسیک برای طرفداران beat ’em up تبدیل شد.

Bully

خیل عظیمی از آی‌پی‌های Rockstar در خواب زمستانی به سر می‌برند و Bully به خاطر ایده منحصر به فرد خود یکی از خلاقانه‌ترین‌ها است. Rockstar Vancouver از یک فرمول جهان باز برای Bullworth Academy استفاده کرد. داستان Bully که در مورد خیزش Jimmy Hopkins از یک بزهکار به یک قهرمان مدرسه بود هم به یاد ماندنی است. در حالی که احتمال عرضه یک دنباله برای Bully بسیار کم است، اما داستان و جهان منحصر به فرد آن تا ابد در تاریخ خواهد ماند.